Stop!

Terwijl ik in het gras naast mijn baby ga liggen, kijk ik waar hij naar kijkt. De wind woelt door de blaadjes van de boom boven ons en daarachter is de blauwe lucht waar ik het hele voorjaar al naar verlangde.

Ik kijk naar rechts en zie de afwas van vanmorgen, hoor mijn dochters kibbelen over zeer essentiële onderwerpen (waarom zouden ze anders aan elkaars haren trekken?!) en voel aan mijn water dat mijn oudste zoon weer op zijn telefoon zit…

Kamperen met het gezin is lang niet altijd zo ontspannen als ik me had voorgesteld, zo blijkt deze eerste week. Het is soms zelfs intens, als ik het in 1 woord zou samenvatten.

Des te meer reden om het boek van Edel Maex er weer eens bij te pakken: ‘Mindfulness, in de maalstroom van je leven’.

Ik las wel 6 hele zinnen maar gelukkig had ik het juiste hoofdstuk te pakken: “Stoppen!”

Stoppen is een bewuste keuze. Eerst wordt de onrust zichtbaar (dat ging vanzelf, met dank aan mijn zintuigen). Dan volgt het innerlijke gesprek: “wat maakt dat ik in actie wil komen? Die mobiele telefoon gaat in de kluis en hij doet ook maar meteen de afwas.. Nee dat zou de sfeer verpesten, hij kan zichzelf nog niet beschermen dus het is mijn verantwoordelij…”

“ZUCHT…”

Ik kijk naar links, en zie mijn jongste telg nog altijd naar boven kijken. Ook hij zucht eens diep, zoals babies dat kunnen, volmaakt tevreden en in het moment.

Veel dank aan dr. Maex en mijn jongste telg voor deze reminder: stop een paar keer per dag en adem drie keer diep in en uit. Zo ga je van de doen- naar zijn -modus en laat daar nu net mijn behoefte liggen, deze vakantie.